Ervaringen

Verstoorde verhoudingen

Verstoorde verhoudingen

Zeven kinderen telt het gezin, vijf zonen en twee dochters. Hun ouders zijn nog jong als ze trouwen. Al snel na hun huwelijk wordt de eerste baby geboren en in de acht jaren daarna volgen nog zes kinderen. Vader werkt dag en nacht om te zorgen voor ‘brood op de plank’. Moeder valt de drukte van het grote gezin zwaar. Als vader thuiskomt van zijn werk moet hij dikwijls de ‘orde herstellen’ en dat gaat niet altijd met zachte hand… De oudste kinderen beschermen de kleintjes als een van de kinderen een pak slaag krijgt. En als vader wel eens boos is op moeder schuilen de kinderen bij elkaar. 

De kinderen beleven hun jeugd elk op hun eigen manier, er is niet altijd begrip voor elkaar. Het gezin groeit uit elkaar, twee kinderen verbreken het contact. Praten over wat ze dwarszit, is hen nooit geleerd. Nadat de kinderen uit huis zijn kabbelt het huwelijk voort. De gezondheid van vader en moeder gaat langzaam achteruit. De zorg voor hun ouders komt op een paar kinderen terecht. Dat zorgt voor nog meer wrijving en afstand tot elkaar.  

Nadat moeder is verhuisd naar een zorginstelling, zorgt vader niet meer goed voor zichzelf. Een opname in het ziekenhuis volgt en snel is duidelijk dat zijn levenseinde nadert. Wat nu? Hoe moet de uitvaart geregeld worden? Wanneer een aantal kinderen zich om het sterfbed van hun vader verzameld hebben, word ik uitgenodigd voor een gesprek. Die avond ontmoet ik de kinderen in de familiekamer van het ziekenhuis. Daar zitten ze, op grote afstand van elkaar. De spanning is voelbaar en de kennismaking verloopt stroef. Het lukt om in grote lijnen wat zaken te bespreken. 

De volgende ochtend vroeg overlijdt vader en staan de kinderen voor de taak de uitvaart van vader voor te bereiden. De dagen daarna verlopen uiterst ‘dynamisch’. In gesprek zijn met elkaar, luisteren en verplaatsen in de ander is hier geen vanzelfsprekendheid. Soms moet een pauze ingelast worden om de gemoederen tot bedaren te brengen. Tot het laatste moment blijft het onzeker, wie van hen wel of niet naar de uitvaart zal komen. 

Uiteindelijk zijn op deze dag alle kinderen en moeder aanwezig. In de dienst heeft ieder zijn of haar aandeel op een eigen manier. Het lukt deze ene dag in harmonie met elkaar te zijn om vader een waardig afscheid te geven. Na afloop van de uitvaart groeten ze elkaar ‘bescheiden’, voor een aantal zal het eerstvolgende contact waarschijnlijk het afscheid van hun moeder zijn…